Archiwum publikacji
w serwisie Publikacje edukacyjne
Wartość i rodzaje ćwiczeń ortofonicznych w metodyce przedszkolnej
Śniadecki pisał: "Należy więc i do dobrego wychowania fizycznego, ażeby dobrze wykształcić narzędzia mowy, ażeby dzieci nauczyć każde słowo doskonale, wyraźnie i czysto wymawiać. I to będzie pierwsza i bardzo istotna nauka, którą dzieci powinny odebrać od matki, ojca, piastunki. Pierwsi ich nauczyciele powinni tę umiejętność wydoskonalić, uczyć sposobem rozmowy i igraszki, wymawiać mocno i wybitnie każdą głoskę, każdą sylabę i każde słowo, odmawiając przed dziećmi i zachęcając do powtarzania łatwe i krótkie, a dobre wiersze". A dalej: "...Najlepszym dowodem oświecenia narodu jest wydoskonalenie, czystość i dokładność jego mowy, bo w niej jest skład wszystkich jego myśli i całej jego nauki".
Mówienie jest sprawnością zdobywaną w toku ontogenezy, poprzez kontakt z otoczeniem ludzkim. Dziecko uczy się używać języka, warg, podniebienia i szczęk do produkowania dźwięków, chociaż te narządy pierwotnie służą do ssania, połykania, żucia. Dopiero wtórnie stają się one narządami mowy. Dlatego też mówienie jest sprawnością niełatwą, którą nabywa się wolniej i z większym trudem niż inne sprawności motoryczne.
Prawidłowa wymowa opiera się na prawidłowym funkcjonowaniu aparatu słuchowego, oddechowego i artykulacyjnego. Dziecko musi więc tak wyćwiczyć narządy mowy i tak je skoordynować, aby mogło wykonywać ruchy drobne, subtelne, jak wytwarzanie zwarć, szczelin, wibracji, opuszczanie i zamykanie podniebienia.
Prawidłowe kształtowanie się i rozwój mowy dziecka stanowi podstawę kształtowania się i rozwoju jego osobowości w ogóle. Dzięki rozumieniu mowy poznaje ono otaczający świat. Dzięki umiejętności mówienia jest ono w stanie wyrazić swoje uczucia i spostrzeżenia.
(...)
REKLAMA
Publikacja archiwalna do pobrania z serwera FTP.
UWAGA:
Numer ukazuje się w lewym górnym rogu okna danej publikacji.
|
Ewa Mazur
Przedszkole Samorządowe nr 40 w Kielcach