Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają – tekst wiersza
Autor: Ernest Bryll
Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają
I co chwila nam ziemia pęka pod stopami
A te okrawki
Kraju na którym stoimy
Z hukiem od siebie w ciemność odpływają
Bądźmy dla siebie bliscy kiedy się boimy
Gdy byle kamyk może poruszyć lawiny
Bądźmy dla siebie bliscy kiedy ciemne góry
Odpychają nas nagle swoim ciałem zimnym
Bądźmy dla siebie wierni kiedy rosną mury
Bo tyle w nas jest siebie ile ciepła tego
Które weźmiemy od kogoś drugiego
A drugi od nas weźmie i w sobie zatai
Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają
Kluczowe informacje o utworze
- Autor: Wiersz „Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają” został napisany przez Ernesta Brylla, polskiego poety, tekściarza, dramaturga i eseistę, urodzonego w 1935 roku. Bryll jest znanym przedstawicielem polskiej literatury współczesnej, którego twórczość często dotyka tematów społecznych i filozoficznych.
- Tematyka: Centralnym motywem wiersza jest potrzeba bliskości międzyludzkiej w obliczu rozłąki i dystansu, jaki może nas dzielić. Bryll podkreśla, jak ważne jest, abyśmy byli dla siebie wsparciem, zwłaszcza w trudnych czasach.
- Styl: Wiersz charakteryzuje się prostotą i bezpośredniością w przekazie, co jest typowe dla twórczości Brylla. Poeta używa języka, który jest bliski czytelnikowi, co sprawia, że jego przesłanie jest łatwo zrozumiałe.
- Forma: Bryll często eksperymentuje z formą w swojej poezji, jednak „Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają” utrzymany jest w tradycyjnej formie, co pozwala skupić uwagę na przekazie słownym.
- Symbolika: Wiersz wykorzystuje symbolikę rozłąki i bliskości, aby zilustrować głębsze znaczenie międzyludzkich relacji. Rozdzielenie jest tu metaforą wszelkich przeszkód, które mogą nas dzielić – od fizycznej odległości po różnice zdań.
- Uniwersalność: Przesłanie wiersza jest uniwersalne i ponadczasowe. Dotyka ono fundamentalnej ludzkiej potrzeby bliskości, zrozumienia i wsparcia, co sprawia, że może być odczytywane przez czytelników w różnych kontekstach życiowych.
Analiza pierwszej zwrotki
W pierwszej zwrotce wiersza Ernesta Brylla, poeta zwraca uwagę na nieuchronność rozdzielania, jakie zachodzi między ludźmi. Metafora „ziemia pęka pod stopami” sugeruje niestabilność, niepewność i zmienność świata, w którym żyjemy. Współczesność, pełna konfliktów i niepokojów społecznych, jest tu przedstawiona jako kruchy grunt, który może załamać się w każdej chwili, oddzielając ludzi od siebie. Wiersz apeluje o bliskość międzyludzką jako remedium na niepewność egzystencji. „Okrawki kraju” to fragmenty życia, wspólnoty, które mogą być łatwo zniszczone przez siły zewnętrzne lub wewnętrzne konflikty. „Z hukiem od siebie w ciemność odpływają” to obraz rozpadu, utraty, który podkreśla dramatyzm sytuacji i konieczność bycia dla siebie wsparciem.
Bliskość w tym kontekście jest rozumiana jako solidarność, współczucie i zrozumienie, które są niezbędne do przetrwania w świecie pełnym niepewności. Poeta sugeruje, że tylko poprzez wzajemne wsparcie i jedność możemy przetrwać trudności, które nas spotykają. Wiersz ten ma uniwersalny charakter i może być odczytywany w kontekście różnych sytuacji społecznych i historycznych, w których ludzie zostali postawieni w obliczu rozłąki i rozpadu.
Analiza drugiej zwrotki
Druga zwrotka kontynuuje temat bliskości w obliczu zagrożenia. „Kiedy się boimy” i „byle kamyk może poruszyć lawiny” to obrazy wyrażające, że nawet najmniejsze wydarzenia mogą mieć nieprzewidywalne i lawinowe konsekwencje. Strach przed nieznanym, przed tym, co może wywołać chaos, jest tu podkreślony. „Ciemne góry” mogą symbolizować przeszkody lub trudności, które niespodziewanie pojawiają się na naszej drodze. „Odpychają nas nagle swoim ciałem zimnym” to wizja odrzucenia, samotności i zimna, które może nas spotkać, gdy staniemy wobec tych przeszkód samotnie.
W tym fragmencie wzajemna bliskość jest przedstawiona jako jedyna deska ratunku w sytuacji zagrożenia. To, że poeta używa słowa „bliscy” w kontekście strachu i niebezpieczeństwa, podkreśla, że bliskość emocjonalna jest równie ważna jak fizyczna obecność innych w trudnych chwilach. Wspólna walka z przeciwnościami losu może być łatwiejsza, gdy wiemy, że mamy obok siebie kogoś, kto nas rozumie i wspiera.
Analiza trzeciej zwrotki
W trzeciej zwrotce pojawia się motyw „wierności” w kontekście rosnących „murów”. Mury te mogą być rozumiane dosłownie jako bariery oddzielające ludzi, ale również metaforycznie jako przeszkody komunikacyjne, uprzedzenia czy różnice społeczne. „Wierność” w tym kontekście oznacza niezachwianą solidarność i przywiązanie do innych, nawet w obliczu podziałów. „Tyle w nas jest siebie ile ciepła tego” to stwierdzenie, że nasza tożsamość i wartość jako ludzi są mierzone poprzez zdolność do dzielenia się ciepłem emocjonalnym z innymi.
Wers „Które weźmiemy od kogoś drugiego” wskazuje na wzajemność w relacjach międzyludzkich i na to, że każdy z nas potrzebuje drugiego człowieka do pełnego rozwoju emocjonalnego. „A drugi od nas weźmie i w sobie zatai” może sugerować, że bliskość i ciepło, które otrzymujemy od innych, stają się częścią nas samych, często w sposób niezauważalny dla otoczenia. Jest to intymny wymiar relacji, który jest chroniony i pielęgnowany w głębi serca.
Analiza czwartej zwrotki
Ostatnia zwrotka jest powtórzeniem pierwszego wersu wiersza, co nadaje całości strukturę refrenu i podkreśla główny przekaz utworu. „Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają” to apel o nieustanne dążenie do bliskości, niezależnie od okoliczności. Ten refren stanowi swoiste podsumowanie i przypomnienie o tym, co jest najważniejsze w życiu – o ludzkiej solidarności i potrzebie bycia razem w obliczu rozłąki.
W kontekście całości wiersza, powtarzający się apel o bliskość staje się manifestem przeciwko izolacji i podziałom. Bliskość jest tu przedstawiona jako wartość nadrzędna, która pozwala przetrwać trudności i zachować ludzką godność. Wiersz Brylla jest uniwersalnym wezwaniem do jedności i współczucia, które są niezbędne w każdym czasie i miejscu, gdzie ludzie doświadczają rozdzielania i wyobcowania.
Budowa wiersza
Wiersz „Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają” autorstwa Ernesta Brylla charakteryzuje się prostą, ale wyrazistą budową. Składa się z czterech strof, z których każda zawiera cztery wersy. Wiersz nie posiada regularnego schematu rymów, co nadaje mu charakter wolnej liryki. Struktura wiersza jest powtarzalna, co podkreśla przesłanie zawarte w refrenie „Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają”.
Gatunek i rodzaj literacki
Wiersz Ernesta Brylla można zaklasyfikować jako lirykę, która jest jednym z trzech głównych rodzajów literackich. Utwór ten nie wpisuje się w żaden konkretny gatunek liryki, lecz można go przybliżyć do pieśni lub ody ze względu na jego apelatywny charakter i uniwersalne przesłanie.
Środki stylistyczne
- Metafora – „ziemia pęka pod stopami”, „okrawki kraju”, „ciemne góry” – obrazy te służą do opisania rozpadającego się świata i niepewności.
- Personifikacja – „góry odpychają nas nagle swoim ciałem zimnym” – nadanie górom ludzkich cech, co wzmacnia obraz zagrożenia.
- Epifora – powtórzenie frazy „Bądźmy dla siebie bliscy” na początku każdej strofy, co podkreśla główny apel wiersza.
- Symbol – „kamyk”, „lawiny”, „mury” – symbole przeszkód i trudności w relacjach międzyludzkich.
- Antyteza – kontrast między ciepłem a zimnem, bliskością a rozdzieleniem, podkreślający dwoistość ludzkich doświadczeń.
Notka biograficzna autora
Ernest Bryll, urodzony w 1935 roku, jest polskim poetą, tekściarzem, tłumaczem i autorem tekstów piosenek. Jego twórczość obejmuje poezję o tematyce społecznej, patriotycznej i miłosnej. Bryll jest również znanym autorem tekstów dla wielu wybitnych polskich wykonawców piosenek, co przyniosło mu szerokie uznanie zarówno wśród krytyków, jak i publiczności.
Twórczość Brylla charakteryzuje się głęboką refleksją nad kondycją ludzką, a jego wiersze często poruszają tematykę wartości moralnych, międzyludzkiej solidarności i potrzeby bliskości. Poeta jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, a jego utwory zostały przetłumaczone na wiele języków, co świadczy o uniwersalności jego poetyckiego przekazu.